Achterlating of internationale kinderontvoering

Huwelijksdwang en achterlating

Een internationale kinderontvoering en een achterlating hebben voor het slachtoffer vaak dezelfde consequenties, maar in juridisch opzicht verschillen ze sterk van elkaar. Of sprake is van het een of het ander hangt onder meer af van het ouderlijk gezag.

Wie het gezag heeft over een kind mag (tot 18 jaar) zijn woonplaats bepalen. Hebben beide ouders gezag, dan moeten zij ook beiden instemmen met vertrek naar en/of permanent verblijf in het buitenland.

Bij een internationale kinderontvoering brengt een ouder een kind over naar het buitenland en houdt het daar vast. Dat kan heimelijk gebeuren of na afloop van een vakantie. De andere ouder (met gezag over het kind) stemt hier niet mee in en zal proberen het kind terug te halen naar Nederland.

De ‘ontvoerende’ ouder handelt in strijd met het gezagsrecht en in het bijzonder het recht om te mogen beslissen over de verblijfplaats van een minderjarige. Dat recht komt toe aan beide ouders, een ouder of de voogd. In juridische termen is sprake van ‘ongeoorloofd overbrengen of vasthouden’.

Bij achterlating stemmen de gezaghebbende ouders beiden in met het gedwongen verblijf van hun kind in het buitenland. Zij weten ervan en houden het in stand. Strikt juridisch kan dit geoorloofd zijn, maar voor het kind is het zeer schadelijk om onder dwang uit de vertrouwde sociale omgeving te worden gehaald. Dit geldt evenzeer bij eenhoofdig ouderschap.  

Een bijzondere situatie doet zich voor als een man zijn vrouw én kinderen gedwongen achterlaat in het buitenland. In concrete gevallen is het onderscheid tussen kinderontvoering en achterlating lang niet altijd helder.

Van geoorloofd naar ongeoorloofd

Soms gaat geoorloofd overbrengen over in ongeoorloofd. Moeder of een gezinsvoogd geeft bijvoorbeeld schriftelijk toestemming aan vader om de kinderen tijdens de zomervakantie mee te nemen naar het buitenland. Als hij hen na de vakantie daar achterlaat, is sprake van kinderontvoering.

Krijg je als professional te maken met (vermoedens van) een kinderontvoering, dan is het raadzaam juridisch advies in te winnen. Kwesties rond gezag, voogdij, verblijf in het buitenland en ouders met verschillende nationaliteiten zijn bijzonder ingewikkeld. Het vraagt om een zorgvuldige afweging van wat juridisch en praktisch mogelijk is en wat sociaalemotioneel het beste is voor het betrokken kind. Elke casus is anders.

Centrale autoriteit

De Centrale Autoriteit is bij een internationale kinderontvoering de coördinerende instantie tussen Nederland en het buitenland. Als ouder(s) of een voogd het kind willen laten terugkeren, kunnen zij de zaak voorleggen aan de Centrale Autoriteit in Nederland. Deze neemt contact met de autoriteiten in het land waar het kind verblijft.

Centrum Internationale Kinderontvoering

De juristen van het Centrum Internationale Kinderontvoering bieden informatie, advies en begeleiding aan ouders, professionals en andere betrokkenen. Deze informatie is onpartijdig. Het centrum kan echter niet helpen bij het terughalen van het kind. Dat is een taak van de Centrale Autoriteit.

Nederlandse Centrale Autoriteit
+31 (0)70 370 62 52
maandag t/m vrijdag van 10.00 tot 12.30